زیستگاه اصلی: اقیانوس های هندوآرام Indo-Pacific Oceans ( شامل آب های گرم اقیانوس هند، بخش های غربی ومرکزی اقیانوس آرام ودریاهاییکه این دو را در حوزه عمومی اندونزی به یکدیگر متصل می کنند ).
وضعیت بدنی: تا وقتی کوچک هستند، برای نگهداری در آکواریوم بسیار زیبا و جالب توجه اند. جوان ها رنگ زرد روشنی دارند با خال های سیاه اما همینطور که رشد می کنند و بزرگ می شوند، تعداد خال ها به تناسب، کم می شود و رنگ زرد درخشانشان به خردلی چرک ( کثیف )، تغییر می کند. جعبه ماهی به محض احساس خطر، می تواند زهر کشنده ای را در آب رها کند که باعث مرگ هم تانکی هایش خواهد شد.
وضعیت زندگی: اگر چه این ماهی در عمق 280 متری نیز دیده شده است اما غالبا" تا عمق 50 متری، پایین می رود.
تغذیه: همه چیز خوار است. عمده تغذیه اش از جلبک ها، نرم تنان و اسفنج هاست. توصیه می شود، در آکواریوم از " میگوی آب شور brine shrimp " برای تغذیه این ماهی استفاده کنید. با توجه به اینکه دندان های این ماهی در تمام طول عمرش، دائم در حال رشد هستند، بهتر است در کنار میگوی آب شور، با غذاهای پوسته دار سخت مثل " میگوی روح زنده live ghost shrimp " یا " حلزون های زنده live snails " تغذیه اش کنید تا به این وسیله، رشد دندان هایش کنترل شوند. اگر جوان ها را چندین بار در روز غذا دهید، خلق شان آرام می ماند. می توانید گوشت سرپایان، صدف های دو کفه ای و گوشت ریز شده همه نوع ماهی را نیز در اختیارش بگذارید.
رفتار: نسبتا" مهاجم است. تنها با ماهی های صلح جو نگهداری اش کنید.

سازگاری: این ماهی را می توانید با پروانه ماهی ها Butterflies ، کاردینال ماهی Cardinalfish ، کرومیس Chromis ، دلقک ماهی Clownfish ، دوشیزه ماهی ها Damsels ، دارت ماهی Dartfish ، دراگونت ها Dragonets ، مارماهی ها Eels ، گابی ها Gobies ، لب شکری ها Sweetlips ، طوطی ماهی ها Parrotfish ، خانواده نئون ماهی ها Pseudochromis ، سنجاب ماهی ها Squirrelfish ، تنگ ها و جراح ماهی ها Tangs and Surgeons ، ماهیان رَس Wrasse ، مرجان های زنده Live Corals ، صخره و ماسه زنده Live Rock and Sand و البته بسیاری ماهی های دیگر نگهداری کنید. به خاطر داشته باشید که وقتی رشد کند و بزرگ شود، می تواند به مرجان ها و بی مهرگان خاص آکواریوم های مرجانی Reef Aquariums صدمه بزند.
سطح شنای ماهی: همه سطوح اما بیشتر، بخش های میانی و پایینی تانک
سطح مراقبت: برای حرفه ای ها توصیه می شود.

نگهداري از جعبه ماهي مكعبي يا جعبه ماهي زرد بسيار سخت بوده و نياز به تبحر و تجربه فراوان دارد.مخزني با گنجايش 500 ليتر و داراي فضاي شناي فراوان محيط ايده آلي براي اين ماهي مي باشد.اين ماهي در صورت ترس و اضطراب ماده اي سمي به نام استراسيتوكسين(ostracitoxin) از خود ترشح ميكند كه ممكن است موجب مرگ ساير ماهيان شود.براي ترغيب اين ماهي به تغزيه در مخزن در ابتدا بايد از آرتيماي زنده استفاده كرد.
سطح نگهداري اين ماهي سخت با رفتاري آرام كه در مخزن تا 50 سانت هم ميرسد.خاستگاه اين ماهي اقيانوس هند و آرام مي باشد.اعضای این خانواده در رنگ های متفاوتی وجود دارند و یک الگوی لانه زنبوری(شش ضلعی) را بر روی پوست خود دارا هستند.اونها به شیوه ی قایقرانی شنا میکنند. Ostraciidae در حقیقت به آهستگی شنا میکنند.این خانواده ترشح سموم را از طریق پوست خود انجام میدهند.بالغ های این خانواده کاملا مربع شکل هستند اما جوان تر ها قدری گرد تر هستند.همچنین جوان تر های این خانواده غالبا رنگ های روشن تری از بزرگسالان را دارا هستند.
این داستان ترشح سمی از پوست میتونه یک مکانیزم دفاعی باشه برای این ماهی ها.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: